Ekim ayının başında Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne sunulan ve kabul edilen "Vergi Usul Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi" ile Maliye Bakanlığı tarafından verilen bazı resmi ilanların artık gazetelerde yayımlanmaması Plan ve Bütçe Komisyonundan geçmişti. Neyse ki, yapılan girişimler sonucu ilanların kesilmesi tasarıdan çıkarıldı. Ama, anlaşılan o ki, Resmi İlan konusu, basının başında hep DEMOKLESİN KILICI gibi tutulmaya devam edilecek.
Basın, sadece Türkiye’de değil, dünya genelinde (DÖRDÜNCÜ KUVVET) olarak tanımlanır. İlk üç kuvvet YASAMA, YÜRÜTME ve YARGI’dır. Bu üç kuvvetinin yanında dördüncü kuvvet olarak tanımlanan ise BASINDIR. Kuvvetler Ayrılığı ilkesine dayalı devlet yönetim modelinde yasama, yürütme ve yargı kurumlarının birbirinden ayrı ve bağımsız olmaları gerekir.
Son yıllarda, yazılı basının yanında bir de SOSYAL MEDYA yer aldı. Ancak, sosyal medyanın, yazılı medyanın yerini alması imkânsızdır. İnternet yoluyla gelişean sosyal medyada sorumluluk anlayışı yoktur. Kontrolü kabil olmadığı gibi, kurallara da bağlı değildir. Kuralı olmayan sosyal medya, kurallara bağlı yayın yapan, ne olduğu, kim olduğu belli yazılı medyanın yerini alabilir mi…
Resmi İlanlar, özellikle yerel gazetelerin tek geçim kaynaklarıdır. Anadolu’da yayın yapan binin üzerinde yerel gazete bulunmaktadır. Bu gazetelerin her birinin en az 5-10 işçi çalıştırdıklarını var sayarsanız, Asgari 10 bin işçi demektir. Yani, yerel gazetelerin resmi ilanlarının kesilmesi demek, asgari 10 bin işçinin işine son vermekle eş anlamlıdır.
Yaygın medyanın günlük trajı onbinlerle ifade edilen hiçbir gazetesi bile sadece gazete satışıyla ayakta duramaz, resmi ilan almazsa, yaşayamaz! Ne kaldı ki, genelde bedava dağıtılan Anadolu Basının yerel gazeteleri ayakta durabilsinler.
Gazeteler, kamu hizmeti gören müesseseler hükmündedir. Sadece bu açıdan bile Devlet tarafından desteklenmeleri zorunludur. İnanır mısınız, kimi kötü niyetli yöneticilerin “Böyle yaparsam gazeteler hakkımda neler yazar” korkuları olmazsa, yapacakları vurgunlar ve talanlar, gazetelere verilen resmi ilan parasının kat-kat üzerinde olur. Gazeteler, kötü niyetli yöneticiler için sözün tam anlamıyla dizginleyicidirler. Her ne kadar, gazeteler (gazeteciler) arasında, işleri dalkavukluk olanlar ve yöneticilere meddahlık yapanlar bulunsa da, mevcut gazetelerin onda biri bile kamu yararına uygun çizgide yayın yaparlarsa, ülkenin gelişmesine en büyük katkıyı sağlar, vurgunların, talanların, yağmaların önlerinde set olurlar! Kamu oyu, bir çok yolsuzlukları, haksızlıkları, hırsızlıkları, vurgunları, talanları gerçek gazeteciler sayesinde öğrenebiliyorsa, bunun devam etmesi için Gazetelere resmi ilan desteğinin devamı zorunludur. Gazetelerin resmi ilanlarını keserek susturmlak isteyenler ne yaptıklarının bilinmesini duyulmasını istemeyen vurguncular, talancılar, yağmacılardır, bundan bir şüpheniz olmasın.
Ha bakın, Gazete sahibi olarak devlet yetkililerine benim bir teklifim var. Ziraat Bankası tarafından Doğan Medya Grubu’nun iktidara yakın Demirören Grubu’na satışında verilen 675 milyon dolar kredinin YÜZDE BİRİNİ aynı şartlarla bana versinler, gazetemin ilanını kessinler. Gazeteyi aynı şekilde, hiç bir çalışanımın işine son vermeden çıkarmağa devam etmesem namerdim! 675 milyon doların YÜZDE BİRİ 675 bin dolar olur. Doları 9 liradan sayarsanız, 6 milyon 750 bin TL’ye tekabül eder. Hem de 2 yıl geri ödemesiz, 10 yıl vadeyle.
Sözün özü, Devlet Baba Demirören grubuna verdiği 750 milyon dolar krediyi, Anadolu Basınına dağıtsaydı, YEREL GAZETELRİ İHYA ETMİŞ OLURDU. Kredinin şartı yandaşlık ise biz de YANDAŞ OLURDUK! HATTA, CANDAŞ, HATTA KARDAŞ!!!
TAŞLAMA
DEMİRÖREN MEDYASI
İÇİN AÇILAN MUSLUK
YEREL BASIN İÇİN DE
AKITILSA AZICIK
DEMİRÖREN’İN YÜZDE
BİRİNİ VERİN BİZE
ANADOLU BASINI
BİLİN CAN ÇEKİŞMEDE
MUSLUKLARI BİRİNE
AÇIP BİRİNE KISMAK
ÖMER’İN ADALETİ
BU MUDUR BEHEY AHMAK
ANADOLU BASINI
HAS BASINI ÜLKENİN
DÜN DE BÖYLEYDİ, BUGÜN
DAHİ ÖYLEDİR BİLİN
