Siirt'te Aile Lakapları Geleneği: Sosyal Hayatın Renkli Mirası

SİİRT – Siirt'te uzun yıllar boyunca aileleri ve kişileri tanımlamak için kullanılan lakap kültürü, kentin sosyal yaşamının en ilginç geleneklerinden biri olarak dikkat çekiyor. Geçmişte neredeyse her ailenin ya da bireyin bir lakabı olur, insanlar bu takma adlarla tanınırdı.

Lakabın verilmesinde; dini ve etnik köken, fiziki özellikler, doğup büyüdüğü yer, meslek, gelir seviyesi ya da eğitim durumu etkiliydi. Bazen övgü amaçlı, bazen de mizah veya hafif alay içeren bu adlar, günlük iletişimin vazgeçilmez parçasıydı.

Zamanla resmi kayıtların ve modern kimlik kullanımının yaygınlaşmasıyla birlikte bu gelenek zayıflasa da, Siirt’in kültürel hafızasında iz bırakmaya devam ediyor. Bugün hâlâ bazı aileler ve kişiler, eski lakaplarıyla anılmaya devam ediyor.

Bir dönem Siirt’in sokaklarında sıkça duyulan ve hâlâ hatırlanan yüzlerce lakaptan sadece birkaçı şöyle:

Abo, Apçe, Ağa, Adlaye, Bombalı, Cevf, Dimbo, Esmero, Gabar, Gazyağı, Haco, Hişto, İso, Katırcı, Lolo, Memo, Mecnun, Mirro, Pembe, Pişo, Saro, Sado, Şevke, Tartar, Tino, Zak Zak, Zelo, Zemê…

Siirtli yaşlıların anlattığına göre, bu renkli lakaplar yalnızca bir hitap biçimi değil, aynı zamanda mahalle dayanışmasının, mizah anlayışının ve yerel kimliğin sembolü olarak kuşaktan kuşağa aktarıldı. Kentin kültürel belleğinde önemli bir yer tutan bu adlar, geçmişin sosyal hayatını bugüne taşıyan canlı bir miras olarak değerini koruyor.

Artı Siirt Haber Ajansı

Bakmadan Geçme