IFTAĞARU FİNE

Bu dörtlüğün Türkçe tercümesi şudur:

OY ANAM, OY ANAM

ASKERE GİTTİK GELDİK

KORE HARBİNE GÖTÜRDÜLER

BİZİMLE ÖĞÜNDÜLER

Evet, 1950 yılında Birleşmiş Milletlerin çağrısına uyarak KORE’YE ASKER GÖNDERDİK. Kore’de ilk 3 yılımız savaşlarla geçti. Orada büyük kahramanlıklar gösterdik. Çin Ordusunun çemberini süngüyle ve (ALLAH-ALLAH) nidalarıyla yararak büyük destanlar yazdık.

Kore’de savaşmasaydık, büyük bir ihtimalle kendi ülkemizde Rusya ile savaşmak zorunda kalacaktık. Çünkü o yıllarda Sovyetler Birliği Kars’ı, Ardahan’ı ve diğer bazı doğu illerimizi istediğini dillendirmeye başlamıştı. NATO’YA GİREREK, o yıllar için büyük bir tehlike olan Sovyetler Birliği taarruzlarından sınırımızı emniyete almış olduk.

Kore Savaşı 27 Temmuz 1953'te Sovyetlerin Amerika'nın yapmış olduğu önerileri kabul etmeleri ile son buldu. Ancak Türk Tugayı savaşın sona ermesinden itibaren Kore'de kalmaya devam etti. 1960 yılında bir bölüğe indirildi ve 1965 yılında ise sembolik anlamda bir manga bırakıldı. O da daha sonra yurda döndü.

Türkiye Cumhuriyeti olarak giriştiğimiz ikinci savaş ise Kıbrıs Barış Harekâtıdır. Adada yaşayan Türkler ile Rumlar arasında ilk olaylar, Osmanlı İmparatorluğu'nun adayı 1878 tarihli 50 yıl süreli kiralama antlaşmasıyla Birleşik Krallık'a bırakmasından sonra 1920'de kiralama süresinin dolmasına 8 yıl kala başladı. Bu olaylar sadece siyasi kavgalar olmakta birlikte silahlı çatışmalar şeklinde olmamıştır. 1920 yılında Rumların, İngiltere'nin onayını almadan Yunanistan'a katılma plebisiti yapmak istemesi ve Birleşik Krallık yönetiminin buna izin vermemesi, Rumların önce Birleşik Krallık'ı adadan çıkarmaya yoğunlaşmasına sebep oldu. 1950'lerin sonuna kadar süren bağımsızlık hareketi, 1960 yılında uluslararası anlaşmalara dayanan bir Kıbrıs Cumhuriyeti kurulmasının yolunu açtı. Rumlar Birleşik Krallığın adadan çekilmesiyle, Türklerle birlikte ortak devlete razı olmadılar. Kıbrıs’ın tüm yönetimine kendileri el koyma yoluna gittiler; uluslararası anlaşmaları ve anayasayı çiğneyerek Türklere saldırılarda bulunmaya başladılar.

5 Temmuz 1974'te Türkiye, Yunanistan ve İngiltere dışişleri bakanları I. Cenevre Konferansı çalışmalarına başladı. 30 Temmuz'da sona eren konferansta Türk tarafının istekleri doğrultusunda: 'Ada'da bir güvenlik bölgesinin kurulması, Rum ve Yunan işgalindeki Türk bölgelerin derhal boşaltılması, esir durumda olan asker ve sivillerin mübadele edilmeleri veya serbest bırakılmaları, barışın sağlanması ile birlikte anayasaya uygun bir hükümetin yeniden kurulmasının temini, Kıbrıs Cumhuriyeti'nde Kıbrıs Türk Toplumu ile Kıbrıs Rum Toplumu olmak üzere iki otonom idarenin mevcudiyeti' kabul ve ilan edildi.

Başbakan Bülent Ecevit, adada gelişmelerin kötüye gitmesi sebebi ile diplomatik görüşmeler yapmak üzere Londra'ya gitti. Acil olarak toplanan TBMM, Hükümete genel savaş açma yetkisi verdi. 14 ilde sıkıyönetim ilan edildi. Trakya'da bulunan 1. Ordu, Ege ve Akdeniz'de bulunan birlikler alarma geçirildi. Ayrıca Kıbrıs'a harekat için karargahı Adana'da bulunan 6. Kolordu Türkiye'nin adaya en yakın noktası olan Mersin'e kaydırıldı.

Biz aslında savaş için değil, barış için, yalnız Türklere değil, Rumlara da barış getirmek için Ada’ya gidiyoruz. Türkiye’nin Kıbrıs’ta barış, kardeşlik ve özgürlük için giriştiği harekât, bu sabah erken saatlerde başlamıştır…

Türkiye Cumhuriyeti tarafından Başbakan Bülent Ecevit Kıbrıs konusunu görüşmek ve gerekirse ortak müdahale yapılabilmesi için İngiltere'ye gitti. Bu sırada koalisyondaki MSP Lideri ve Başbakan Vekili Necmettin Erbakan Milli Güvenlik Kurulu'nu Başbakan Ecevit'in talimatıyla toplayarak müdahale kararının alınmasını sağladı.

Karar, İngiltere ve Yunanistan Büyükelçilerine bildirildiği gibi Ankara'da bulunan ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı Joseph Sisco'ya da iletildi. Libya'dan uçaklar için motor yağı, napalm malzemesi, 20 mm'lik top mühimmatı; İran'dan roketatarlar; Pakistan'dan mühimmat ve sağlık malzemesi teslim alındı.

20 Temmuz 1974 sabahı Türk ordusu, adaya saat 6:05'ten itibaren havadan indirme ve denizden çıkarma yapmaya başladı. Türk paraşütçüleri Lefkoşa'nın kuzeyine, Hamitköy-Gönyeli ve Pınarbaşı bölgelerine indi. Denizden çıkarma, Deniz Piyade Tugayı'na bağlı askerlerce Karaoğlanoğlu (Pentemili) plajına yapıldı. Rumlar, Türkiye'nin 1963 ve 1967'deki gibi adaya müdahale edemeyeceğini düşünmüş bu yüzden ilk başta etkili müdahale edememiş, akşama doğru karşı harekata başlamışlardır. Rumların karşı taarruzu 20 Temmuz akşamından 21 Temmuz sabahına kadar sürmüş, fakat Rum birlikleri başarı sağlayamamış Türk kuvvetleri mevzilerini korumayı başarmıştır. Ertesi gün tekrar ilerlemeye devam eden 4. Paraşüt Taburu, Rum birlikleri tarafından saldırıya uğrayan Kıbrıs Türk Alayı ile birleşerek Lefkoşa Havalimanı ve Kaymaklı bölgesine taarruza başladı. 2. ve 3. Türk Komando Taburları da Zeytinli istikametinde ilerlemeye başladı. 22 Temmuz'da 3. Paraşüt Taburunun taarruzu sonucu, Deliktepe'nin ele geçirilmesiyle, Türk birlikleri önce Girne’ye girdi, daha sonra da Lefkoşa’ya yöneldi. Ateşkes başlamadan Girne-Lefkoşa hattı birleşti.

Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin 353 sayılı kararının 5. maddesi gereği 22 Temmuz 1974 tarihinde ateşkes ilan edildi. Türk Silahlı Kuvvetleri'nin bu müdahalesinin sonucunda Yunanistan'daki cunta idaresi ve Kıbrıs Cumhuriyeti'ndeki Nikos Sampson Hükûmeti görevini bıraktı.

Ancak 8 Ağustos'ta II. Cenevre Konferansı'nın yapılmakta olduğu zamanda Türklerin Limasol ve Larnaka civarında bir miktar köyü boşaltmış olmalarına rağmen, Rum Millî Muhâfız Alayı ve EOKA-B ele geçirdikleri yerleri tahliye etmedikleri gibi ellerindeki esirleri de serbest bırakmamışlardır.

Cenevre'de sürdürülen görüşmeler sırasında anlaşmanın mümkün olmadığı kanaati kesinleşince harekâtın yeniden başlatılacağı anlamına gelen "Ayşe Tatile Çıksın" (Ayşe, Turan Güneş'in kızı Ayşe Güneş'in adıdır.) parolasını Türk Dışişleri Bakanı Turan Güneş, Başbakan Bülent Ecevit'e bildirdi.

Bunun üzerine 13 Ağustos'ta Türk birlikleri tekrar ilerlemeye başladı. Türk birlikleri 14 Ağustos'ta başkent Lefkoşa'ya, 15 Ağustos'ta Lefke ve Magosa'ya girdi. Harekât neticesinde bir taraftan Magosa'ya diğer taraftan Lefke'ye varılarak Türk tarafının sınırları çizildi.

Zürih ve Londra andlaşmalarına göre Kıbrıs'a yapılan Türk askeri müdahalesi yasaldır. Türkiye, yükümlülüklerini yerine getirme hakkı olan garantör devletlerden biridir. Esas suçlular darbeyi hazırlayan ve icra eden ve bu suretle de bu müdahalenin koşullarını hazırlayan Yunan subaylarıdır.

Kıbrıs Barış Harekatı sonunda tarafların kayıpları şöyleydi: Türk Silahlı Kuvvetleri'nden 415 Kara, 65 Deniz, 5 Hava, 13 Jandarma olmak üzere toplam: 498 şehit ve 1,200 yaralı verilmiştir. Kıbrıs Türk tarafı ise, 70 mücahit şehit, 270 sivil şehit, 1,000 yaralı. Kıbrıs Türkleri genel olarak 1,672 şehit ve binlerce yaralı vermiştir. Rumlar ve Yunanlılar ise 4 bin ölü, 12,000 yaralıları olmuştur.

Savaşın dışında olmasına rağmen BM Barış Gücü askerleri de kayıp vermişti: 3 Avusturyalı asker ölmüş, 24 Avusturyalı, 17 Finlandiyalı, 4 İngiliz ve 3 Kanadalı asker de yaralanmıştı.

1975 yılında Kıbrıs Türk Federe Devleti, 15 Kasım 1983'te ise Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti kurulmuştur.

Türkiye Cumhuriyeti olarak sınır dışı yaptığımız müdahaleler arasında yaşanan KARDAK KRİZİ vardır. 1996 Ocak ayı sonunda krize dönüşen ve iki tarafın askerlerini karşı karşıya getiren olaylar üzerine 25 Aralık 1996 günü Türkiye bandralı bir yük gemisi Kardak kayalıklarında karaya oturdu. Krizi tırmandıran ise her iki ülkeden adaya çıkıp bayrak diken sivillerdi.

26 Ocak 1996 günü, Kardak’a en yakın ada olan Kalimnos (Kilimli) Adası papazı, belediye başkan yardımcısı Kardak Kayalıkları'na çıktı ve bayrak dikti. 27 Ocak günü ise Türkiye’den bir grup gazeteciyi adaya inerek kayalıktaki Yunanistan bayrağını indirerek Türk bayrağını diktiler. Bu olaylar gerilim daha da artırdı. Yunanistan askerleri iki kayalıktan doğuda olanına çıktı. 30 Ocak gecesi Türkiye SAS komandoları batıdaki Kardak kayalığına çıktı. Sabah olduğunda Türk bayrağını gören Yunan askerleri şoke olmuştu. Kayalıkların iki tarafında iki bayrak dalgalanıyordu. Bu olayın ardından Yunanistan’daki cunta yönetimi ve genelkurmay başkanı istifa etti.

Türkiye Cumhuriyetinin sınır ötesi operasyonları arasında 90'lı yıllarda gerek yurt içinde gerekse sınır ötesi konumdaki PKK hedeflerine yönelik olarak yoğun bir terörle mücadele sınavı verdi. Sürecin en çarpıcı ve etkili olan olayı ise PKK'nın elebaşı Abdullah Öcalan'ın Kenya’da yakalanması oldu. 16 Şubat 1999'da Öcalan, Kenya'nın Başkenti Nairobi'de güvenlik güçlerinin düzenlediği özel bir operasyonla yakalandı. Öcalan'ın yakalandığı yönünde gelen haber, tüm Türkiye'de bayram havası estirdi. PKK’nın elebaşı artık cezaevindeydi.

Sınır ötesi önemli harekatlar arasında Suriye’ye düzenlenen Şah Fırat Operasyonu, Fırat Kalkanı Harekatı, İdlip Operasyonu, Zeyltin Dalı Operasyonu, Bahar Kalkanı Harekatı gibi operasyonlar var.

Suriye'de 2011 yılında başlayan iç savaşın ardından Türkiye’nin sınır güvenliği tehlikeye girdi. Sınır bölgesindeki terör yuvalanmasından Türkiye’ye sızan teröristler ülke içinde birçok kanlı eylem düzenledi. En son Gaziantep’te bir düğüne yapılan saldırının ardından düğmeye basıldı ve TSK Fırat Kalkanı Harekatı’nı başlattı. Türkiye, 24 Ağustos 2016 şafak vakti Fırat Kalkanı Harekatı ile Suriye’ye girdi. Fırat Kalkanı Harekatı'nı Özel Kuvvetler Komutanı Korgeneral Zekai Aksakallı yönetti. Türkiye, Fırat’ın batısının kendisi için kırmızı çizgi olduğunu defalarca hatırlattığı terör örgütlerine mesaj vermek amacıyla 'Fırat Kalkanı' ismini tercih etti. Harekat sırasında 71 askerimiz şehit oldu. Harekâtın en zor bölümünü El Bab ve çevresinde yaşanan çatışmalar oluşturdu.

Türk Silahlı Kuvvetleri'nin Özgür Suriye Ordusu ile birlikte 24 Ağustos 2016'da başlattığı Fırat Kalkanı Harekatı 30 Mart'ta sona erdi. PPK’nın Suriye’deki uzantısı PYD/YPG’nin Esed rejimin bölgeden çekilmesiyle birlikte yerleştiği Afrin’de giderek güçlenmesi ve Türkiye’nin ulusal güvenliğini tehdit etmesinin ardından Afrin (Zeytin Dalı) harekâtı başlatıldı.

Suriye’de girişilen üçüncü harekat ise Barış Pınarı harekâtı oldu.

2 Ocak 2020 günü kabul edilen Cumhurbaşkanlığı teskeresiyle Mehmetçik Libya’ya gönderildi. Teskere AKP’li ve MHP’li 325 milletvekilinin oylarıyla kabul edilirken, millet ittifakına mensup 184 milletvekili aleyhte oy kullanmıştı.

Şimdi de, yine Suriye ile bir savaştan bahsediliyor. Dileriz ki, ABD’nin ve Rusya’nın oyununa gelerek, (Yurtta sulh, cihanda sulh) ilkesinden vazgeçmeyelim…

TAŞLAMA

ALİ BABA OLMAYA

NİYETLİDİR BAY KEMAL

HARAMİLERDEN HESAP

SORMAK İÇİN BU HERHAL

KIRK HARAMİLER BİR DE

BEŞLİ BİR ÇETE VARMIŞ

ALİ BABA OLMAK DA

BAY KEMAL’E Mİ KALMIŞ

HER DEVİRDE VAR ELBET

KIRK HARAMİLER BELLİ

ALİ BABANIN KIZI